Zasady udzielania pomocy 2005-03-03 1306 Art. czytany: 3649 razy Zasady udzielania pomocy społecznej Prawo do świadczeń pomocy społecznej przysługuje osobom posiadającym obywatelstwo polskie, zamieszkującym i przebywającym na terenie RP oraz cudzoziemcom zamieszkującym i przebywającym na terenie RP posiadającym zezwolenie na pobyt stały lub status uchodźcy, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej. Pomocy społecznej na zasadach określonych w ustawie udziela się osobom i rodzinom, w szczególności z powodu: • ubóstwa, • sieroctwa, • bezdomności, • potrzeby ochrony macierzyństwa, • bezrobocia, • niepełnosprawności, • długotrwałej choroby, • bezradności w sprawach opiekuńczo- wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych, • alkoholizmu lub narkomanii, • trudności w przystosowaniu do życia po opuszczeniu zakładu karnego, • klęski żywiołowej lub ekologicznej. Świadczenia pomocy społecznej są udzielane na wniosek osoby zainteresowanej, jej przedstawiciela ustawowego, bądź innej osoby za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego. Wydanie decyzji o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczeń z pomocy społecznej, wymaga przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. W toku wywiadu ustala się sytuację osobista i majątkową osoby lub rodziny ubiegającej się o przyznanie świadczeń pomocy społecznej oraz powody ubiegania się o te świadczenia. Wywiad przeprowadza pracownik socjalny legitymujący się legitymacja pracownika socjalnego. Wywiad przeprowadza się w miejscu zamieszkania osoby zainteresowanej lub rodziny albo w miejscu jej pobytu. Podstawą ustalenia danych osoby ubiegającej się o świadczenia, stanu jej zdrowia oraz sytuacji osobistej, rodzinnej i materialnej stanowią odpowiednio aktualne dokumenty, a w szczególności: • dowód osobisty, • orzeczenie komisji ds. inwalidztwa i zatrudnienia, decyzja organu rentowego przyznająca świadczenie z ubezpieczenia społecznego albo zaświadczenie o stopniu niepełnosprawności, • zaświadczenie pracodawcy o wysokości wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia, po potrąceniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, • zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu pracy zarobkowej na podstawie umowy ajencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło albo w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych (usług rolniczych), • dowód otrzymania renty lub emerytury, • zaświadczenie z urzędu gminy o wielkości gospodarstwa rolnego w hektarach przeliczeniowych, • zaświadczenie ze szkoły o kontynuowaniu przez dziecko nauki oraz oświadczenie, że dziecko nie otrzymuje pomocy materialnej ze szkoły, • decyzja urzędu pracy o uznaniu lub odmowie uznania za osobę bezrobotną, o utracie statusu osoby bezrobotnej, o przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku, dodatku szkoleniowego stypendium, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego albo potwierdzenia z urzędu pracy, że osoba ta znajduje się w rejestrze urzędu jako osoba poszukująca pracy, • oświadczenie o wysokości dochodu, • oświadczenie o stanie majątkowym • zaświadczenie pracodawców o okresach zatrudnienia w tym o okresach, za które były opłacane składki na ubezpieczenie społeczne, oraz o okresach nieskładkowych, jeżeli dotyczy to osoby ubiegającej się o opłacanie składki na ubezpieczenie społeczne. Pracownik socjalny jest zobowiązany poinformować osobę zainteresowaną lub rodzinę ubiegającą się o świadczenia, że udzielanie informacji niezgodnych ze stanem faktycznym lub niepoinformowanie o zmianie sytuacji osobistej lub majątkowej stanowi przesłankę do dochodzenia przez ośrodek pomocy społecznej zwrotu nienależnie pobranych świadczeń.